Arıtım
Güneş gibi ol, aydınlat, ısıt çevreni
Sevgiyle yoğuralım evreni Yaradılanı sevmek, yaradan dan ötürü Dağa, taşa kardeşlik yazalım, tüm insanlarla Fark etmez rengimiz Siyah, beyaz, sarı Yuvarlananı, yıkılanı, kaldır yerden O zaman belki açılır, kalp gözün, perden Bak yine ölmüş birisi Gidiyor tabut içinde Günahıyla, sevabıyla Götürdüğü başka bir şey yok elinde Sormazlar öte tarafta Rengi ne, boyu ne, ırkı ne Sars kendini, kendine gel insan Kırma ne insan Eziyet etme hiçbir hayvan Yaş ağaca balta vurma Doğayı soldurma Evreni kirletip, saç, baş yoldurma Nefesler, saniyeler sayılı, şu dünyada Hoşgörüyle dolu ol Eğri değil, doğru olsun, gittiğin yol Sokaklara bakıyorumda Kadın, erkek Erkek, kadın, gibi Tanıyamıyorum Çocukluğumdaki, günleri arıyorum Soruyorum kendime Bu keşmekeş niye Çoğumuz yaşıyoruz veresiye Arıtmak lazım, kirlenmiş dere |
Soruyorum kendime
Bu keşmekeş niye
Çoğumuz yaşıyoruz veresiye
Arıtmak lazım, kirlenmiş dere Bu soruları bende neçe sordum kendime , neden bozuluyor hayat yoksa bozulan insan mı? Anlayamadım. Kıyamet içinde bazen normal karşılarım bu durumu, Zaten en sevgili den sonra yaşanmaz oldu cihan. Neyleyim zenginliği o yoksa .... Vesselam yüreğine sağlık dost kalem..