GEL..!
Gönül gemisi yine ummana daldı.
sevdiğim son limana varmadan gel. Sevdanın ateşi ile bedenim tutuştu yandı gönlümün yangını sönmeden gel Yazlar kışlar ardı ardına gelip geçiyor Güller, laleler gonca, filiz açıyor Kuşlar baharda keyifli uçuyor Ömür mevsimine hazan inmeden gel. Aşığın gönlünde bir volkan yanar seven sevdiğini her yerde arar yardan ayrı geçen her gün zarar felek bizi ömür defterinden silmeden gel. Vurdun viran eyledin sen bedenimi Ödedim sevdamın pahasını, bedelini Kavuşmak bitirir gönlümün kederini Gönül sarayımı yıkmadan gel Çakıcıyım ayrılığının acısı çok zor. Garibim diye görmeyin beni hor Hele bir dinle derdimi halimi sor. Eller mezar taşımı dikmeden gel. Rasim Çakıcı 17, 11, 2018 |