YORDU. BENİ
Çok yordun beni sen yalan dünyada
Hep acı verdin bir ömür bana Uzattım kolumu bir el tutmaya Tutacak kolumda derman kalmadı Yalnızlık çaldı gönül kapımı Kaybettim cananı dünya varımı Tutmaz oldum artık göz, yaşlarımı Çağlayıp coşan ırmak gibiydim Azdı dertlerim kalmadı çare Çok acılar çekdim hep pare pare Selam söyle turnam O nazlı yare Çağlayıp coşan ırmak gibiyim Bakar oldum artık gurbet yoluna Ne olur çare tabip yarama Çok özledim artık tüter burnuma Gelmek istesem gücüm yetmiyor Diabet sardı benim tenimi Son Bir arzum bulsam yarimi Hergün akıyor gözümün seli Akan göz, yaşımda seni aradım Şair. Kamil. Karaağaç. 15. 11. 2018. 467 |