Usandım
Terk-i diyar eyledim vatanı yurdu
Çektigim çilelerden dertten usandım Ömrümü gençligimi kemirdi durdu Diyemedim derdimi elden usandım Yanıyor cigerlerim sönmüyor közüm Beyhude dolandım da gülmüyor yüzüm Bu bendeki hasrete dayanmaz sazım Dertli dertli çalmayan telden usandım Azalmadı nedense çogaldi acım Otuz beşe degmeden agardı saçım Doktor bana kâr etmez yoktur ilacım Namerde muhtaç eden kuldan usandım Izdırap oldu bana geçen günlerim Avutmuyor gönlümü giden dünlerim Can gırtlaga dayandı çıkmaz inlerim Düştüğüm bu perişan haldan usandım Hep aglarım durmadan bilmem gülmeyi Felek oyun eyledi taktı çelmeyi En yakın dostlarımdan yedim silleyi Güvendigim daglardan daldan usandım Bir vefasız güzele gönül verdigim Geceleri düşümde onu gördügüm O yarin hayaliyle oldum kördüğüm Sevdigini demeyen dilden usandım Aydın İlhan diyor ki bak neler vardır Kaderimin yazdıgı feryattır zârdır Üzülme zararına dönersen kârdır Vuslata götürmeyen yoldan usandım... **"Birfâni*** İlhan AYDIN |
Kalemin susmasın
___________________________________Selamlar