Zor günler
Koyu gecelerin sessizliğinde
Ayazı, fırtınası varken yüzünde Ürperten, titreten çığlıklarıyla Birde o minicik yüreğin varya Çoçuk yüreğin Korkudan açılan kocaman gözler Üşüyüp titreyen minicik eller Yarı aç Yarı tok Nerdesin Ne haldesin Soran yok Kim bilir belki değerin yok Vakti zamanda Öyle bir zamanda Çok, çok kaldım sokaklarda Gecenin ayazında Şimdi gelirde aklıma Merak ederim Kim haklıydı acaba |
Sevgi yazan kalemiyin ritmi şiirlerin dansıdır…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..