69. KEÇİ HİKAYESİ!..
Bir zaman bir beldede, yalnız adam yaşarmış,
Yokmuş kimi kimsesi, bir tek keçisi varmış. Keçi onun her şeyi, arkadaşı yoldaşı Bazen sevinç, neşesi bazen de gözde yaşı. Hep onunla dertleşir onunla söyleşirmiş, Keçiyle hâl-kâl olur, onunla eyleşirmiş. Çarşı pazara yollar keçi bilirmiş yolu, Heybeye liste koyar, olurmuş heybe dolu. Bitince alış veriş keçi eve dönermiş, Bunu yapmaz her keçi bu iş ayrı hünermiş. İşte günler böylece geçip giderken bir gün, Keçi gitmiş pazara gittiği yoldan her gün Ama eve dönmemiş vakit epey geç olmuş Adam merak içinde aramaya koyulmuş. Aramış bütün köyü, dolaşmış baştan başa Bir sonuç çıkmayınca düşmüş büyük telaşa. Adam panik içinde gezerken dağı taşı, Arttıkça artıyormuş üzüntüsü, telaşı. Bakmış epey ilerde yanar bir kamp ateşi Çok uzaktan bakmış ki oturmuş üç-beş kişi Hele demiş; şunların yanlarına varayım, Keçimi görmüşler mi bir onlara sorayım. Yaklaşınca oraya kebap yapar adamlar Güzel koku yayılır ateşe yağlar damlar. Bakmış kaya üstünde bir silüyet duruyor Bakmış keçi kafası, beyninden vuruluyor, Tanıyor keçisinin, o şirin simasını Sıyırıp çıkarıyor kınından kamasını. Saldırmış adamlara, gözü dönmüş şekilde Vurmuş kırmış onları, olmuş en son katil de. Yakalayıp adamı göndermişler hapise, İşte böyle vukua, olagelmiş hâdise... Başlamış bu adamın, artık hapis günleri Adam vurup kırınca keçiyi yiyenleri. O zamanlar hapise bir hoca gelir imiş, Mahkumlara daima nasihat verir imiş. Anlatırmış onlara cennetti cehennemi, Kimi dinler hocayı, kulak vermezmiş kimi. Bu adamsa hocaya bakıp bakıp ağlarmış, Hocanın ciğerini bu ağlama dağlarmış. Bir gün hoca adama;" ey adem derdin ne ki! Niçin daim ağlarsın, fenaya erdin mi ki? Onca yıldır burada ben bunları hep dedim, Senin gibi ağlayan hiç kimseyi görmedim. Hele söyle ey adem; bu hale erdin nasıl? Nasıl böyle ağlarsın onu söyle sen asıl." Adam demiş;" ey hoca sorma bana bunları, Devam et anlatmaya bildiğin konuları. Benim gibi adamın daha ne olsun derdi Benim bir keçim vardı, aynı size benzerdi. Onunda sakalları, aynı sizin gibiydi Sizden iyi olmasın, oda iyi biriydi. İşte size baktıkça, hep onu hatırlarım Siz öyle konuşurken bense bundan ağlarım..." Hocanın sakalları, hani " keçi sakallı" Köseymiş ki; herhalde çenenin ucu kıllı. Keçisi yiten adam, hocayı her görüşte Keçisini düşünür, bundan ağlarmış işte. Evet dostlar bu kıssa tamam oldu burada, Şimdi başka hikaye beklemekte sırada. Ama önce hisseyi bir güzelce anlayın, Dünya gelip geçici, keçiye bağlanmayın. Herkesin kafasında, nice keçiler saklı Herkes meşgu;l herkesin keçisinde hep aklı. Sizin tek düşünceniz, Rabbiniz olsun hem de Bunu demek istedim, işte bu hikayemde… Kadir Çetin 03.06.08 Nazilli |
yazan yüreği kutluyorum.saygılarımla.