Hüzün SaatiGönül saatim, hep hüzne kurulmuş Vakit ya üç geçe ya beş kaladır Yürek düşe kalka artık yorulmuş Sitemim dikene değil, güledir Bazen rüzgâr olur ruhumda eser Kuru yaprak gibi sürükler beni Kırık nağme olur dilimde gezer Günü mevsimi yok, bilinmez demi Gözümde biriken susuz yaşımdır Dilimde tuttuğum iki hecedir Karanlık gecede arkadaşımdır Çözümü imkânsız bir bilmecedir Bir hıçkırıktır ki, sesi olmayan İçimde dolaşan suskun bir âh’tır Öyle bir feryat ki, hiç duyulmayan Ruhumda saklanan gizli günâhtır Hüzün taşımayan yürek, eksiktir Ağlamak, gülmenin diğer adıdır Duygusuz her sevgi, insana yüktür En güzel tad, onun buruk tadıdır İbrahim Taşdemir |