KapıÇıkan giren belirsiz bu âlemde evime Sen çıktın son kerede olsa o kapıdan Bakmadan yüzüme üstelik kahvaltı Bile etmedim onu da çok gördün Kurak diller yangın yeri Dar gelen elbise sende ayakkabılar Cabası eskilmiyor narin bedende Bol gelen sevgi bendeymiş bilemedin Dilendim korkakça biliyor musun Kapıyı kapatıpta gittin bir tanem Olamadın olmalısında zaten Ne beklediğimi sormalısın Sana şu cevap gelecektir emin ol Küstahlığından medet bulasın Bir gönül nedir ki senin yanında Olmasa cebimde iki kuruş para Kana bulanmış eller doyacak Bir gün belaya hiç korkma Bir kapı vardı şimdi ona bakıyorum Göz bebeklerimle ruhum Islaklığı Sıvazlıyor onada dileniyor Gel vakit sevdan katmerleniyor Kapım her vakit açık kaldı Kalmayada devam edecek gibi İbrahim KANDAMAR 08.08.2007 |