gece yağmuru seviyordu
ben
aynadaki akan senleri
yüzüme değen her bir damlan daha bir anlamlıydı
sensiz olunca
kimselerin bilmediği yerlerin vardı
gözünün içinde saklıydı
ben onları , yağmurlu bakışlarımda , aynada gördüm
sonra anlatamadığın seni kavradım
bileğinden sıkıca tuttum
içime çektim , ter tanelerini
sonra sen , ben oldu
ben zaten seni gördüğüm ilk andan beri sendim
ben sendim de
sen kimdin
benden niye haberin yoktu
neden benim gibi olmamıştı
senin vücut kimyan
eksik sende miydi
yoksa ben fazla mıydım
yağmur yağıyor yine dışarda
sen çoğalıyorsun içimde
yağmur sokağı
sen ruhumu temizliyorsun
artık bir bebek kadar masum
bir melek kadar günahsızım
senin için aynada akıttığım yağmurlar
bak İstanbul ’ u yuttu
temiz İstanbul
temiz kalp
temiz ruh
ve sen
benim yağmurlu aşkım
saf tarafım
ak beyaz ak tarafım