Tutuklu Kaldım SendeNeydi seni vazgeçilmez kılan Elimi ayağımı bağlayan Söyle gözlerin miydi Yüreğimdeki aşk kıvılcımını ateşleyen Gözlerine demir attı gözlerim Uçsuz bucaksız denizlerde Fırtınaya tutulmuş gemi gibiyim Sığınacak bir liman arıyor yüreğim Dudakların değdiği zaman tenimi yakardı Bir su gibi akardı zaman Hiç anlamazdık vaktin nasıl geçtiğini Şimdi yoksun Özlüyorum kaçamak öpüşlerini Sen gittiğin günden beri Aklım karışık duygularım darmadağın Şiirler öksüz kaldı Yazmıyor kalemim hiçbir şey Gönül bahçemdeki çiçekler soldu Konmuyor kuşlar pencereme Senden bana kalan tek şey İçimden atamadığım sevgin Gözlerimde hayalin dudaklarımda ismin Geceler sensizliğe büründü Ayrılığa ne kadar dayanır yüreğim ... Refik 01 . 11 . 2018 İstanbul |