esaret..
Üç adımlık odalarda geçiyor ömür..
Dışarıda neler oluyor habersiz.. Bir suskunluk.. Bir sessizlik içinde yalnız.. Ve yıldızlardan çok uzak. Kim bilir Ne kadar güzeldir.. Şu soğuk tavana çakıp gözünü bakınmaktansa.. Havada uçuşan ateş böcekleri misali parıldayan yıldızları seyretmek.. Bıkmadan,usanmadan seyretmek. Üç adımlık odalarda geçiyor ömür.. İnsanlara küskün.. Sevgiye küskün.. Umutsuz ve yarınsız.. Dışarıda neler oluyor habersiz. Sıcak bir dost selamına hasret.. Üç adımlık odalarda geçiyor ömür.. Ve o üç adımlık odalarda iki tutsak.. Biri ben.. Biride Acıyla biten bir sevdanın garip türküsünü mırıldanan yorgun yüreğim.. Ne zaman olur.. Ne zaman olur bilmem.. Ama bir gün kırıp elimi kolumu bağlayan esaret zincirlerini özgürce bakmayı öğreneceğim yıldızlara.. Ve o gün.. Üç adımlık odalara inat.. Koşacağım yemyeşil ovalarada.. Koşacağım deli taylar gibi.. Hiç durmamakcasına.. ateş vural.. |
Oysa kayan yıldızlara esir olmak ...
Oysa yarin gözlerine hapsolmak ...
Oysa bilmiyorum, esarette özgürlüğü bulmak,
Bir yağmur damlasında cennetin tadını almak.
Çok güzeldi şiiriniz.
Tebrikler, sevgi ve selamlar...