AĞLAMA ANAM
AĞLAMA ANAM
Olmadık bir zamanda; Göz, göze buluşmuştuk. Soğuk; Kış gecesinde, Ellerimizi tutuşturduk. Annem ; Çay buharın’da, Isıtmıştık, yüreğimizi. Beklenmedik zamanda; Gamzelerimiz, tokuşmuştu. Heyecandan; Dudak, dudağı ısırdı’ya..! Çok gülmüştük.. Heyecan; Heyecanı, suçlamıştı.. Sanki; Mum ışığında, Yazılmış kader gibiydi, Hayallerimiz. Anacığım, annem..!! Bizde ne gezer, Duble mutluluk. Gençlik işte; Belkide, zamanı vardı, Hiçbir şeyi, bilmiyorduk. Bugün; başka gündür..! Bari; Sen ağlama, anam, Sen ağlama. Herşey; Beklenmedik, Zamanlar’da yaşanmıştı. Tanısaydın; Belki, sende severdin. Unutmak, Mümkünmü, anam.? Yaslara tutunmamak; Mümkünmü, güzel anam, Mümkünmü. ? Bilent Atalay 25 / 10 / 2018 Bursa |