İSTANBULUM
İSTANBULUM
İstanbul eyledin beni, istanbulum Her yanım hasret şimdi İki yakası bir araya gelmez oldum Bir bilsen ben ne dağıldım, savruldum Harabe oldu her yanım, yıkıldım Bir başı boş sokağa döndüm Issız kimsesiz bir yol oldum Yarım kalmış, yarıda kalmışım Bir bilinmezin içinindeyim artık Isıtmıyor beni güneş, üşüyorum Yaz ortasında buz kesmişim Uçan yaprağa bile kırılıyorum İstanbul eyledin beni, istanbulum Fatihimi bekliyorum, ölüyorum Terk edilmiş, atılmış gibiyim Bilinmez bir denizdeyim, boğuluyorum Gönlümün surları yıkılmış, düşmüşüm Eşkiyalar sarmış içimi, günahtayım Çalıyorlar ümitlerimi, eriyorum İstanbul eyledin beni, istanbulum Kaybolmuşum ben, firardayım kendimi arıyorum, bulamıyorum İstanbulum ben, bir sen eksiğim... Hüseyin TORUN |
İSTANBUL dünyada bir tane...
Ah güzel İstanbul...
Beğendim…
Şiir yaşamdır… Şiir hayattır…
...................................................Saygı ve selamlar..