SOLMASIN. GÜLÜMİnat için yıktın mutlu yuvamı Çektiğim acılar bana revamı Bir öfke uğruna yıktın yuvamı Ağladıkça dertler yokluyor beni Omzuma dertler yükler sarınca Köşe bucak dertler girdi canıma Çekilmez dertler artık canımda Ağladıkça dertler zor gelir bana Mutluluğuma Kader örmüş ağını Dünyayı versem vermez yarimi Sormazlar benim sensiz halimi Sen güneş bende yıldızın olsam Yaşasamda dünya gelmez gözüme Sensiz yaşamam dönem özüne Yaksallarda beni değmem közüme Ağladıkça derdim zor gelir bana Beklerim senden mutlu bir haber Yolum engelli neolur izin. Ver Solmasın sana verdiğim güller Ağladıkça gülümü soldurma gülüm Şair. Kâmil Karaağaç. 24.10.2018. 452 |
Şiirin güzelliğini sevdim…
Beğendim…
Şiir yaşamdır… Şiir hayattır…
...................................................Saygı ve selamlar..