ilişkilerin ar bağı kopuk
edepten ayrık kök salmış kabuller
eğer ki vicdan belleğe aitse
gelenekle hangi düzlemde birleşir olgular

fani bu yaşam tarzında
iffetsizlik taht kurmuş bir biçimde
olanlara sus kesildiğimiz bu acunun zorbalıkları
mimlenmiş aymazlığın içinde
her nefeste de az da olsa kalıyor barınmış’lığında

zindan şimdi ne ola ki azmışları barındırmaktan başka
özgürlük de her an köstebek gibi acize şefkatten öte

iki yakamız huzur ve güvenin davetine bakar birleşmek için
adamlık erdemi taşıya bildiği derecesindedir insanın
sonumuzun ucunda bizi gömüt beklerken
ne gerek var ki bize kalmayacaklar için didişmeye
hal hatır sorulmayacak her hal aklınca
bir bir hesap sorgu ekseninin etrafında dizilince
taşınan günahlar o hararette tutuşmasın da ne yapsın

akıl var idrak var
onca yapıp da ettiklerini
ne zamana dek vicdan içinde tutar
kesiştiğin yol tek bir nizama çıkar
o sırat ki günahkarı da sevap’karı da tez tanır

tersi düze çevirmekte her an senin elinde
nefsine yuları kaptırmadan
nefsinin yularına sen sahip ol yeter

gel özünü yenile
velhasıl kefenin cebi yoktur
ama imanın hikmetinin yeri çoktur
önemli olan onu layıkıyla elde edebile...


(24.10.2018) AZAP...