ŞAHA.
ŞAHA.
Unuttum geceleri günleri ayı. Bazen emekçi bazen kabadayı. Elimden bırakmam tahta sopayı, Küçücük görürüm koca dünyayı. Şimdi ararım düzlük bir saha. İsyan ettim gecelere sabaha. Ağlamak istemem bir daha. Eyvallahım yok padişaha şaha. Kimileri ağlamış kimileri güler. Yalnız bırakır seni aniden gider. Elsiz ayaksız denizlerde yüzer. Dağıtır etrafı çevreyi sizi üzer. Fehmi., Dağlar olur bazen ova dümdüz. Islah olmaz hiç utanmaz yüz. Borç alır senden üçüz beş yüz.. Aklıma gelir hep sonbahar güz. |
Şiirin dizelerinde çok güzel bir anlatim tarzı var, haz alarak okudum.
“ANDIMIZ” serbest…
TÜRKÜM, doğruyum, çalışkanım…
.................................................... Saygı ve selamlar..