SEN FARKINDA DEĞİLDİN
Umarsız bakışların canımı çok yaksa da
Yüzüne gülüyordum, sen farkında değildin. Gözyaşım olur olmaz zamanlarda aksa da Gizlice siliyordum, sen farkında değildin. Karşı konmaz caziben aklımı hep çeliyor Kirpiğin hançer gibi ciğerimi deliyor Gözümü yumduğumda bir ürperti geliyor Uykumu bölüyordum, sen farkında değildin. Sebebi gülüşündü aklım ile zorumun Çıkmaya imkân yoktu içinden bu durumun Bazen cinnet geçirip korkunç bir uçurumun Başına geliyordum, sen farkında değildin. Sen farkında değildin senle yaşıyordum hep İçimde bir sen vardı gözlerinden mürekkep Beni bu kadehlere müptelâ eden sebep Aşkındı biliyordum, sen farkında değildin Gönlüm savunmasızdı efkârımsa bir ordu Sensizlikle savaşım beni ne kadar yordu Bir ur gibi göğsümde günbegün büyüyordu Ben her gün ölüyordum, sen farkında değildin. Hasan Hüseyin Yılmaz |