hayatın gösterip de vermediği ağır tahrik altında sevmek diye bir suçu seve seve işlemek varken aşkın ucunda ya da tutmak dururken ellerini meşk maşasıyla
hani cama çıkıp çıkıp çektiğin sigaranın markasını mutluluk koymak yerine bandrol kontrolü yapmak gibi saçma sapan bir gerekçenin çin işkencesi gibiydi mahalleden gidişin
şimdi o evde bekarlar oturuyor duvarlar boyandı pencereler pimapen
ne gurur kaldı perde diye çekecek ne kuşlar, ne de süt bekleyen kediler
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
menekşe şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
menekşe şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hayatın kaçıncı perdesiydi değerli Fransız şiirde bilmiyorum ama o da menekşe, buruk bitti hikaye hüzünlüylü , en azından yaşandı, hiç olmamaktansa kısa da olsa bir mutluluk bıraktı, kutlarım yürekten sizi ve kaleminizi, saygılarımla
Çoook uzun mevzu. Ev ve sokak arası 'dunya ahiret' gibi bir şey.
Bir zamanlar ben de evde olmaz diyordum ama şimdi dısarda olamıyor. Aslında tamamen değiştiriyoruz hayatlarini. Iyi mi kötü mü dersen? değişir kişiye göre.
Patiler sevilmez mi Fr ? Böyle tüylü tüylü, mır mır, küstüğünde totosuyla dinleyen, sevildiğinde gözleri bal olan, kavga anında galibiyet diye ölen acaip canlılar.
:(( can tam senin yorumunu okurken radyoda azeri bir türkü çalıyordu. Ay ışığında diye..İnan ki çok üzüldüm. Ben sanırdım ki hep kadınlar terk edilir, ve erkekler hercaidir sanırdım. Sen güzel sevmişsin ama para sevgiyi satın almış maalesef. Bazen pişmanlıklarımı düşündüğümde "olsun,iyi ki yaşamışım" diyorum çünkü ihanetin dersini yaşayarak öğretiyor hayat... Bir de bakıyorsun ki hiçte toz pembe değil hiç bir şey.. Yaşanması gerekiyormuş yaşanmış can.. Asla geriye bakma.. "Hayat bir gün o'da bugün"
Ve çok teşekkür ediyorum o güzel yüreğine bu özel duygularını benimle paylaştığın için.
yıllar evvel azeri bir kızı sevmiştim okuyordum o zaman Bursa..
sonra uzaktan yurt dışından akrabaları gelmiş annesi ameliyat olmalı ve çok paraya ihtiyaçları var yok demiş tabi annesi ağlayınca da hoop yelkenler suya
aradan iki ay kadar zaman geçti ne ses ne soluk sebebini söylemedi tabi
derken adım anons edildi ziyaretçin var diye
o an'a değin hep düşündüm Dilek ne günahım oldu diye neydi sebep ..bu anlamsız ayrılığa
neyse, geldi kollarında bilezikler ve yüzük tabi..
hiç unutmam, uzaktan görünce koşmuşum sanki kanatlarım varcasına
baktım,gördüm anladım
dedim ki hiçbişey söyleme
tuttu kolumdan anlattı olan biteni..
tek resmi vardı ve cebimden çıkarıp verdim istemedi ısrar ettim,sen artık evlisin
..
aradan dört sene geçti
merak işte hani mutlu mu diye
kız kardeşini buldum
bizim bir resmimiz vardı tek onda
hala sakladığını söyledi
ben de selam..hepsi bu
..
bunu yaşadıktan sonra kimsenin peşine düşmedim giden gitti döneni kabul etmedim
en azından yaşandı, hiç olmamaktansa kısa da olsa bir mutluluk bıraktı, kutlarım yürekten sizi ve kaleminizi, saygılarımla