Devrilmez Denenler
Devrilmez Denenler
Bir zamanlar toydum, birden büyüdüm, Bitmez denen ömrü içtim bir yudum. Yetmiş sene ne ki, bir günde yedim, Devrilmez denenler bir bir devrildi. Gönlümde bir kale ördüm sevgiden, Elinin tersiyle yıktı o giden. Bilseydi ne yüce bir şeydi biten, Devrilmez denenler bir bir devrildi. Bir kavak yaşardı köyün kıyında, Yerlere serildi bir kış ayında. Daha da görmedim onun boyunda, Devrilmez denenler bir bir devrildi. Dağların balası Demirci Efe, Bir gözü kör kurdu almış hafife. Gömdüler bir bahar, günden arife, Devrilmez denenler bir bir devrildi. Mehmedim bilmez mi, neler devrilmez? Ancak hoş bir nida yelle savrulmaz. Çok yüksek olsa da, dağ güvenilmez, Devrilmez denenler bir bir devrildi. 09.10.2018 Memhmet Semercio |
Kaleminiz kavi gönlünüz mutlu olsun.