Tut Ellerimi BırakmaSenden öğrendim herşeyi Aşkın en yalın halini Yaşadım gözbebeklerinde Meltem kokuyor kınalı ellerin İlk defa bu kadar Üşüyorum ! Gökyüzüne çiziyorum parmak uçlarımla resmini Karşımda beliriyor sulietin Başımın üzerinde uçuşuyor ebabil kuşları Umutlarım tel örgüler arkasında kalıyor . Öperek uyandırırdım her sabah seni Başın omuzumda bir peri kızı gibi İçime yerleşirdi kokun Sen uyumadan kapanmazdı gözlerim . Ama şimdi yoksun Ellerim boşluğu sarıyor Okşamak istiyorum pürüzsüz tenini Söyle Yaşananlar bir hayal mi ? Kaç gecem daha Böyle korkarak geçecek . Çık gel artık Çal kapımı bir gece yarısı Sen benim hayatımın vazgeçilmezi Ya gül yüzüme Ya da kaçır gözlerini Seni sahiplenmekten vazgeçeyim artık ... Refik 08 . 10 . 2018 İstanbul |
Sevgilerin kucaklaştığı şiir…
...............................................Saygı ve selamlar..