KÜSKÜNÜM BENHazan vurdu gül dalımma Gönül yorgun Küsdü sana Yol göründü ayrılığa Acılar çekdi ağlar gönül Dertler sardı sensiz beni Sende çare ver merhemi Bağladılar gözlerimi Arasamda yol bulamam Acımazlar göz. Yaşıma Dertler verdin sıra sıra Çok Yalvardım ben mevlaya Arasamda yol bulamam Yar çevirdi cemalini Unutmadım yarim seni Rüyamda hep hayalini Görsem şimdi seni yarim Kamilim hep hor gördüler Yetim kaldım hep döğdüler Ocağım söndürdler Kaderime küskünüm ben Şair. Kamil. Karaağaç. 7. 10. 2018. 444 |