KURUDU GÜLÜM
Bir güzel sevdim gençlik çağımda
Kuruttu gülümü bahar ayında Karışdım toprağa döndüm çamura Gülleri kurumuş çalıya döndüm Yürekde tükendi bir bir umudum Fani dünya sen banamı kin duydun Çıkmaz aklımdan senin yokluğun Gülleri kurumuş çalıya döndüm Yoluma engel koydun araya Çok mu geldim ben fani dünyaya Topladım dertleri Sardın sırtıma Gülleri kurumuş çalıya döndüm Güneş doğmuyor dünyama benim Ateşlerde beni yakan senidin Sararsın tenin yansın cigerin Beni bu dertlere saldığı için Yüzünde sahte gülüşler vardı Ruhunda kalbinde hainlik vardı Günden güne beni dertlere saldı. Bu acıları bana yaşatmak için Şair. Kamil. Karaağaç. 2.10. 2018. 440 |
Çok çok güzel bir şiir, okuyanı etkileyici ve dokunaklı…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..