Bilemedim Sensiz Nereye Kadar
Boğazım düğüm düğüm
bulutsuz rüzgar yapraksız ağaca benzer ruhum bedenime küs bedenim hüznüme özlemini derinden yaşıyorum yalnızlık çoğalıyor gün geçtikçe karanlık basıyor beni sanki yokum kafamın içinde uğultu bütün resimler bomboş hadi haykırsın herkes çığlık çığlığa bakın gökyüzü yıldız dolmuş onlarda duysun sesimizi özlem neymiş hasret neymiş aklıma sen geldiğinde anılarım içime gömülüyor gözlerim doluyor rengim soluyor bilmez kimse içten içe öldüğümü sessizce hasret türküsü çalar ben gelişini beklerim nasıl inandıysam kendime bilmiyorlar,ki ayrılık ölümdür bilemedim sensiz nereye kadar denemedim hiç özgürce yaşamayı rüzgar esti hep tersten hayat yordu beni ben gülümsedim söylene söylene sokaklardan gezdim gün geçtikçe,de içten içe eridim son kez olsun söylüyorum hayat sıkıştırıyor bazen beni köşelere... Hüseyin YANMAZ 02/10/2018 |
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
İçtenlikle tebrik ederim…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..