Ermenekli yapardır etsiz batırma,
Yaz günü yerlerdir, onlar bağında,
Yorgunsan hoş olur,onun yemesi,
Tepside yenirdir, bostan yanında.

Baharda dikilir, eğrim fidesi,
Kızarsın hoş olur, eğrim yemesi,
Çakırken toplarlar, kışlık eğrimi
Eğrimle dolardır, eğrim selesi.

Bağlarda geçilmez karadutlardan,
Parmaktan büyüktür, bilir toplayan,
Ağaçtan toplamak, kolay şey değil,
Siyaha boyanır, dalda durmadan.

Ermenek insanı, göçersin bağa,
Bağları benzerdir, ormanlık dağa,
Ceviz var meyve var, ne ararsan var,
Halkı da yufkayı, banardır yağa.

Keşleri kurutur, kuru keş derler
Çok zaman soğanla, ıslatıp yerler,
Yolcunun aşıdır, kuru keş soğan,
Yolluğa koyarlar, çok da severler.

Töymakan bulunur evlek içinde,
Seversin bir yersen günün birinde,
Çok olur yaz günü, eğrim bostanda,
Yerlerdir çok zaman, otlu börekte,


Kış günü yaparlar, Arap aşını,
Yolarsın bir yersen, saçın başını,
Ekmeği hamurdur, yersin yanında,
Alışsan seversin, alsan tadını.

Esvabı yumarlar, nazlı pınarda,
Kaynatır döverler, tahta tokuçla,
Kil toprak sabundur, suyun içinde,
Yemeği yerlerdir, tahta kaşıkla.

Vadiden geçerdir oranın nehri,
Gök sudur azgındır, görürdür şehri,
Buz kesen suyu var, geçit vermezdir,
Köprüsü tahtadır, sallardır seni.


A.Yüksel Şanlı er
01 Haziran 2008-06-01

EĞRİM-Domates
KURU KEŞ-Çökeleğin kutulmuşu
ESVAP-Çamaşır
TÖYMAKAN-Semiz otu.