Son Dileğim
Düşüyordu ilmek ilmek kumaşlar
Yekparesi sündüsün Ben mi yanmaya alışkın(!) Alışkınlığın bekçisi;yalnız omuzlarda Yürek tutan ve sığınaklığında Meltemin esmeden ölmenin Rüzgara sorulmadı diyarları Başkent yapan bir milletin Aciz’iyle anıp Agah’ıyla yol olmuş Cengiz yürek Acılar içinde yatmadan Yataklara düşmeden Ve parçalamadan ürganları Son acımdan :"-Seni severek öldüm" diyebilmekti Son dileğim.. |