emeller büyümeseydi bu kadar
kaderler söz konusu olur muydu
ya düş kırığı çıkrıklar süreceğim şimdi
yada ırzına geçilmiş her umuda şefaat dileyeceğim



ey zehir olup damarlarıma sızan sevgili
ey bana hicranları ikram diye sunan
kalbim kan ağlıyor görmüyor musun



sen ki bana uyaksız şiirler
notasız şarkılar söylettin
sen ki bana ruhumda ki kemanın
yanık nağmelerini dinletin
bu yarışmada bir başkasının şansı yok



gönlümü çarmıha geren sensin
ecel imi kurgulayan da
sevdanın dehlizlerinde ise kaybolan benim
sol elimde bizar
sağ elimde ise intizar
sesim arşlar’i katlıyor anlamıyor musun



bil ki ağıtlar imi dört nala kaldıran sın
bil ki her adım atışım da beni kundaklayan sın
günahlarımı artıran
aklımı uyuşturan sın


toprak koynuna istiyor beni şimdi
yoldan yordama düşüyorum
elden ayağa
gözden uzağa
çivilendim bir tuzağa
canım acıyor canım
vefa nedir
bilmiyor musun