Aşk Çobanıgözlerimin feri sönmüş dizimde derman, dilimin kemiği yok ağzıma gelen , yüreğimden geçen intikam duygusu çok güçlü bir kazananı olmadı bu savaşın ben bana yenik sen beni kaybeden sen zaman çalan ben aşk dilencisi dileklerim tek , tek reddedildi Yaradan dan aşk bir salkım üzüm gibi eline aldığında her an incinebilir içine düştüğünde sarhoşsun dıştan baktığında güzelliği anlaşılmıyor tıpkı sen gibi kontrollü zamanların güçsüz düşmüş geceleriydi senden vazgeçeli bir dakikayı ya geçmişti ya da geçmemişti peki neden bitmişti bendeki sana varma , tutunma tutkusu kanayan bir yeri vardı aşkının sürekli beni kaybediyordu sürekli azalıyordu içinde benden bir şeyler sen zamansız , kayıp olmuştun kendinde ben ise senin surlarını yükselttiğin kibrinin önünde gözleri sağır kulağı kördü artık aşkın ben ise körü körüne gittiğim yoldan vaz caymıştım yolumu tekrar bulup senin süründen ayrılmıştım bu koyun artık izinde değil yalnız aşk çobanı hoş çakal |