Mistik...

Etkileyici.
Mim koymayı bilmeli dil,yürek şahlanınca.

Kutlarım

Küçük olduğunu bilmeli insan ve ne kadar zayıf olduğunu.. DÜşündürücüydü..

saygılar

bir hüzmeden yol bulmalı
içinde kayıp ardında izler bırakmalı

çok derin..! çok..!
alkışlarımla

mim ve sin...!

"bir hüzmeden yol bulmalı
içinde kayıp ardında izler bırakmalı "

bıraktınız üstadım,yüreğinize sağlık

Yaradana sığınan insan küçüklüğünü bilir zaten.. Zaten hep sıkıştığımız anlarda hayata değil de yaradana sığınırız.. Küçüklüğümüzdendir bu.. Işığın derinleri vardır evet.. Zaten "pervane"dir ışığın ateşinde yanan.. Ama memnundur halinden..

Mim
Sin
MimSin
İs/mim/sin
Okuyunca aklıma böyle bir şey geldi yazmak istedim..

Mim, benim bildiğim "işaret" anlamının yanı sıra(imemle-), Arapça bir harftir ve bazı şiirlerde de kullanılır..
Sin ise yine bildiğim kadarıyla Sümerlerde "Ay-Tanrı"dır, bu da Arapça bir harftir.. Bu harf de şiir de kullanır.. Hatta Nedim'in bir beyitinde:

"Leblerün mecrûh olur dendân-ı sîn-i bûseden
Lâ'lün öpdürmek bu hâcetle muhâl olmuş sana"

"dendân-ı sîn-i bûseden-- busedeki (buse kelimesindeki) sin harfinin dişleri"
bu şekilde kullanılmıştır..

("mim" ile olanı hatırlayamadım.. O yüzden bulamadım)

Şiirin kendisi çok kısa (,) hikayesi güzel olmuş.. Üstte yazdıklarım "ne alaka" diyenler olabilir.. Ama ben bu yönüyle baktım..
Kaleminize sağlık..