Dön...Gel...
ey, denizin suskunlugunu yaran dalgalar
ey, suskunluguma eş olan damlalar duyun haykırıslarını yuregimin damla olun yagın gonlune giremedigim gonlun dalga olun soyleyin suskunlugumda boguldugumu ey yokluk içinde bile varlıgı muktedir olan aşk ey varlık içinde yoklugu bulduran aşk varlıgıma yokluk kattıgın gunden beri yoklugun içindeyim yoklugumu anladıgım andan beri varlıgın peşindeyim varlıgım aşk...yoklugum aşk kızıl saclarında aşk ve dalga ve damla ve varlık ve yokluk saklı guzel kızıl saclarında umudum saklı guzel kızıl saclı guzel saclarınla yuregimi yaktıgın artık yeter lütfen dön gel... A.ÖZCAN 31.05.2008 |
kime dinmek..
sana mı size mi....