O BİR KÜHEYLANDI
Gözlerine bakamazdın
Yıldızlar cirit atardı.. Işıl ışıl parlardı sevdadan Saplanıyordu oklar Kimsesiz bir yüreğe. Beşer beşer değil Milyonlarca ok birlikte... Sırılsıklam sarhoş bir binici Kan ter içinde yatıyordu yerde. Ne yağmurdandı Ne de doludan. Olsa olsa aşktandı... Melek gibi... Ceylân gibi... O bir küheylandı. MEHMET HATİP YILMAZ |
Şiirin akışı mükemmel...
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
...........................................Saygı ve selamlar..