EYVAH
Hazandır yaprak düşer eylülde.
Mevsim mevsime döner. Ardından sıcaklar tükenir. İçinden yine bir eyvah geçer. Hep eylül hüzünlendirir beni. Ekimde yeni tohum atılacak. Bazısı tutunur bazısı belki. İçinden yine bir eyvah geçer. Yazın, Güzün, Sözün bittiği gibi. Yapacaktım edecektim oda bitti. Kendime yaşayacaktım dediğinde. İçinden yine bir eyvah geçer. Tohum gibi düşersin torağa. Gün geçmiş her şey bitmiştir. Kazancım nerede dediğinde. İçinden bir eyvah geçer. Bitmiş, Tükenmiş bir ömür. Ne bekliyordun ki! Hem fani hemde ölümlüydün. Susar konuşamazsın. İçinden bir eyvah geçer. 2018.09 “Acet” |