Uçma Gönül Uçma
Uçma gönül uçma bir gün yere inersin
Ne ağla haline ne gül Bir gün bakarsın hiç biri sen değilsin Ne yerin haline ,ne övün Sen benlerinden ibaret değilsin Çıkar dünya elbiselerini Kal sadece kendinle İzle ve anla sen bile sen değilsin Avare olma gönül ,eyleme beni Ben benden geçtim ,sen durdurma beni Ne bilirim ,ne varım Ne yokum ,ne hiçim Biçare bedene verilmis bir emanetim Parlayan ısığım ruhumun evi Ben bile benden ibaret değilim Yanarım ,sönerim Halden hale girenim Bir virane köşkte , mucizeyi var edenim |