Göz kapaklarım
Göz kapaklarım kalkmıyor bugün
Uykuda mıyım neyim bilemiyorum Hani bir resim vardı ortası delik Hani bir dilek vardı bitmek bilmeyen Tükenmeyi seçmeyen hani iki tane Suçsuz göz kapağı vardı seni görünce Cennete girmiş gibi sevinip tersini Düşününce oradan uzaklaşan Sabrımı zorlayan hatırladın mı (eee) Namert olsam bende hatırlamam Paranın yüzü sıcak gerçekten Bilirim yerine ise bir gecelik Yorgan yatak hepsi senin eserin Bir de utanmadan gülüyorsun Gül istersen alay et bulmuşsun Saf deli gibi seveni istersen Sevinçten ağla göz kapaklarım İsyan bayrağını dikmiş bir kere Vız gelir ölmek Şimdi ise adı sevda rüzgarından Geriye bir bardak su kaldı ki onuda İçemiyorum yarim diyemiyorum Artık bakamıyorum bu kör gözlerle Aldatmış olsan bile ne dilenciyim Ne deli bilmiyorum işte var mı Benim gibi seveni tükendim Yansımayan var mı gözlerime İşkencelerden şekil humma kuşu Olmuşum yorgunum bitkinim Yaşayan ölülerin dilencisiyim Söylerdim hem namert hem de Akılı her gün Bireciğin azgın suyu Beni çağırıyor sessizce sessizlik Kapıları tırmıklıyor duyuyor musun Gel desem gelir misin gelmezsin Tabi sadece namertsin üstelik akılı Bak göz kapaklarım şimdi görüyor Kavuştum sonunda bilinmeyen Sevgiliye ama elimde değil göz Kapaklarım seni soruyor kifayetsizce Ah ah ah göz kapaklarım bana Bunuda mı yapacaktınız bitmeyen Sevgi göz kapaklarımın ışığına yenildi İbrahim KANDAMAR 22.06.2006 |
Şiirde anlatım ve kurgu yerli yerinde…
Bahattiin KARAKOÇ’A Allah’tan rahmet diliyorum…
Huzur şiirdedir…
_______________________________Saygı ve selamlar..