SENİ ANDIKÇA KANARIM!..Saçlarıma düşürdüğün aklar saymakla bitmez Yalnızlıklar inan sensiz çekilmez Ne çok sevmiştim seni bahar gözlü yârim Sol yanımda yeşerttiğin mor menekşelerin Hâlâ tabtaze, gülümsüyor içtenliğinle yüreğimde Yaralarım kanasada, merhem olur hatıraların bana... Hıçkırıklarla yattığım gece rüyama geldin ansızın Uzun uzun baktın garip yalnızlığıma Nefesin nefesimde tutmak istedin ellerimi Sıcaklığın öyle çok hasret, istenmişlik doluydu ki O an yağmurlar ıslatıyordu tenimi Üşümüştüm, sonsuzluğuna sarılmak istedim!.. Mehtabın doğuşuna, gün batımlarına şahit olmuştuk Bazen Kordon boyu, bazen Kız kulesi Hayalimi süslerdi baktığında gözlerimin içine Narin yürüyüşlerine eşlik ederdi Zerafetinden çatlayan Arnavut kaldırımları Gururumdu saçlarının güzelliğine pervane rüzgâr... Şimdi uykular firar, sabahlar olmuş neyime, derim Güneşin doğuşu, kuşların ötüşü Yok artık seni öptüğüm dolunay gecelerin tadı Sevdiğin pembe-beyaz çiçekli begonyaların Solgun solgun yüzüme bakarken yanarım Burada her günüm zindan, seni andıkça kanarım!.. Zafer Direniş … 15 Eylül 2018 Cumartesi 11:00 KARABULUT |
Gönülden gelen inci gibi dizilmiş dizeler, enfes bir şiir tamamlanmış…
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.