YANIK İZİGönül şehrimden usulca gittin gideli Yaz, terk eder oldu bu dönenceyi Günler gibi sözler de kısaldı dilimde Karaya vuruyor artık içimdeki gemiler Hırçın dalgalar Dövüyor dalgakıranlarımı delice Kış güneşi ısıtmıyor eskisi gibi Çiğ damlacıkları parçalanıyor Düşerken yapraklardan yere Katar katar kara trenler geçiyor içimden Acı bir düdük sesiyle… Oysa bir gelsen sevdiğim Bir gelsen… Nasıl şenlenecek bu terkedilmiş istasyon Bir bilsen… İşte o zaman bayram benim yüreğimde Seni karşılamaya çıkacak Yastık altındaki kırmızı pabuçlarım Sarılacak birbirine saçlarımdaki tokalarım Bu şehrin sokakları sensiz bomboş Dön ve bir daha asla gitme Derin bir yanık izidir sevdam Sakın, silinip yok olur zannetme… Naime ÖZEREN |
Hele "yangının", yürekleri dağlanmış sevdaların!
Kesin izi kalır...
Belki döner de... O izden... Tekrar başlar kaldığı yerden...
Tebrikler çokça Öğretmenim...