KUZUM
Bir gün uyanırsın bu köhne düşten
Ömrün taze bahar kış değil kuzum Kendine gelince geçer iş işten Yüreğin aklına eş değil kuzum Dokuz ay karnımda taşıdım seni Kaşını yıkarak harcama beni Bencilliğin yoktur imanı dini Boynumu büküşün hoş değil kuzum Hayata direndim tırnak diş ile Başın dara düştü uçtum kuş ile Gezdirme bağrımda kara taş ile Haram bize helal aş değil kuzum Kanımız da asil bir maya akar Ne dilendik nede umduk bir çıkar Senin kıvılcımın dünyamı yakar Beni gül öldürür taş değil kuzum Vakti değil ecel takma peşime Ellerinle kefen sarma döşüme Öfkelenip geçme tetik başına Avladığın ANAN kuş değil kuzum Güleser cihanı alt üst eyledi Yaşından çok çile yolu boyladı Sayısız eşkiya dağa hayladı Bu gönül, bu kafa, boş değil kuzum Güleser YORULMAZ |
Kaleminize ve şiirinize sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar…