BANA GİTME KAL DERMİYDİN
Bu gün günlerden sensin
Sen biliyormusun benim en sevdiğimsin Damarlarıma kan ciğerlerime nefessin Terleyen ellerin buğulu gözlerin ve o masum gülüşlerin İşte bunu diyemediğim yıllara benim tüm deliliğim Nasıl olacak diye düşündüğüm sabahsız gecelerim Meçhule açıldı yolum bana gitme kal dermiydin Gururu etrafa serptim vaz geçtim serzenişlerden Kendimi azlediyorum esaretin sisli zindanından Bir çocuk gibi çılgınlıklar yapmak geliyor içimden Misketlerimi arıyorum yamalı top ayakkabılarımı Altı üstü değişik o ilk giydiğin takım formamı Ve yine kırılıyor tüm düşlerimin aynaları Geriye dönmek istiyorum bana gitme kal dermiydin Satır aralığı küsmelerim olurdu Her şeyden kaçardım kendimden kaçar gibi Özlerdim dağları hasret olurdu toprağın kokusu Kekik kokularını ciğerlerime çekmeyi Boran yağmurla mağarada gizlenmeyi Heveslerim vardı bir alay dolusu Onlara gitsem bana gitme kal dermiydin Gecenin gizeminde şarkı gibidir baykuşun türküsü Çakalın çığlıklarını duymasam tedirgin olurdum Ay ışığında binlerce ateş böceği yoldaş olurdu Garip bir mahzunluk çökerdi yüreğime tuhaf olurdum Deli olur çıldırırdım sanki dünya bana dar geliyordu İçim içime sığmıyordu iki dev aşkın arasında Şimdi gitsem bana gitme kal dermiydin Canımın yarısı derdim Unutulmaz canın cananı derdim Gizli gizli göz yaşlarım sel olurdu aklıma geldikçe Huysuzdum aksiydim ama deli gibi severdim Şımartırdım sürpriz olurdu çocuksu deliliklerim Hayat bu ya sonsuzluğa kesilmiş biletim Ayrılık değildi bu gidiş bana gitme kal dermiydin Mustafa SARIVADİ 01.09.2018 |