BEDENİN ÇÜRÜDÜ MÜ ANA
BEDENİN ÇÜRÜDÜ MÜ ANA
Dokuz ay beni öz canında besledin Dünyaya gelince yavrum diye sesledin Kem gözden nazar boncuğuyla süsledin Ne oldu niye sarılmıyorsun bana Bedenin toprakta mı çürüdü ana Beni toprak kundaklara belerdin Beşiğimi sallarken ninni söylerdin Uyumaz benim başucumda beklerdin Ne oldu niye sarılmıyorsun bana Bedenin toprakta mı çürüdü ana Sen kendinden bile sakınırdın beni Kendin eski bana giydirirdin yeni Kolun yastık yorgan yapardın sineni Ne oldu niye sarılmıyorsun bana Bedenin toprakta mı çürüdü ana Nasibin olmadı köyünün toprağı Gurbet el oldu ömrünün son durağı Üstüne dökülmüş güllerin yaprağı Ne oldu niye sarılmıyorsun bana Bedenin toprakta mı çürüdü ana Ana kalk da göğsüne yasla başımı O pamuk ellerinle okşa saçımı Leçeğinle sil gözlerimden yaşımı Ne oldu niye sarılmıyorsun bana Bedenin toprakta mı çürüdü ana Tanımadın mı sen bu yaşlı adamı Bak oğlun Hasreti’dir alsın gadanı Duymak için geldim o güzel sedanı Ne oldu niye sarılmıyorsun bana Bedenin toprakta mı çürüdü ana Garip Hasreti (Filat YAZICI) |