Her insan
Sahip olduklarının değerini bilseydi
Yanından hiç ayırmazdı sevdiğini
Sevmek olurdu birinci önceliği
Kafandan at tüm olumsuz şeyleri
En ümitsiz anında
Yanında kimse olmadığında
Tut ellerimi sımsıkı bırakma.

Ağlamana dayanamam
Sil gözyaşlarını
Daya başını omuzlarıma
Sığınacağım limanım sensin diyerek.

Bahanelere sığınma sakın
Onlar günü kurtarır sadece
Arkanda yaralı bir kalp bıraktın
Üzerine basma incitme
İçimdeki umutları tüketme
Sevmeyi dene bir kezde olsa
Aşka inanmasan da.

Umut nedir ?
Olmayacak duaya amin demek mi
Yoksa kurduğun hayallerin peşinden sürüklenmek mi
Söyle hangisi gerçeğin senin.

Seni ilk gördüğümde
Önce gözlerine baktım
Hani o elektrik denen şey var ya
Tepeden tırnağa titretti bedenimi.

Hüzün kokuyordu tenin
Yaşadıkların derin izler bırakmış sende
Sen inkar etsen de
Yüzündeki çizgiler anlatıyor herşeyi.

Kıymetlidir
Canıma can dediğim
Olur benim dünya ile ahirim
Ömrüm derim canım derim ruhum derim
Yere göğe koyamam çok severim
Herşeyim o’dur benim.

Hayatın gerçekleri acıdır
Gözlerime bakarsan çektiklerimi göreceksin
Kaç kez boğuldum gözyaşlarımda
Sen yalnızlığın acısını bilir misin
Söyle
Hiç açtı mı yüreğinde zakkum çiçekleri ...





Refik
30. 08. 2018
İstanbul