ilk nefesinin ertesi
derinlere gömülmüş bir enkazın
yalnız filikasıyım şimdilerde ne yana baksam uçcuk bucaksız yalnızlık durmadan mehtapa uzanış hele gün doğumu milyonkere yalnızlık yakamozlara verilen konserler şimdi, bir shot eşliğinde rakılara bahaneler sen, hani dolanırken elim beline, uzanırken odaların her hangi birinin kapısına , tenime dokunurken dudakların, ruhum gıdıklanırdı. gülerken ardın sıra sıralı incilere bakardım. neden kar tanesine benzemek ti amacın bilmem ama benzerdin.. için yakacak kadar sıcak, dışın buz, gözlerin volkan renkleri bir güz, yapraklar ruhuna kadar sarı sonbahar gidişinin mevsimi, kara ayaz gecelerdi salladığımız uğursuz salıncaklarda, kalbimi ısıtmana ihtiyacım var. şu sıra.. içimde buz devri, kar, fırtına, duvarlar yüksek ve iliklerime kadar sensizlik.... yediağustosikibinonsekiz ertan korkuç Bir canım vardı onuda gül için bülbül çaldı.... |
Şiir insanın yaşam kaynağıdır…
..................................... Saygı ve selamlar..