Anlamsız KaçışIsıtamadım üşüyen yorgun bedenimi Aşamadım sonu olmayan dertlerimi Sevemedim sevilmesi gerekenleri Anladım ki sensiz yaşayamam ben kaderimi Uzun bir yoldayım şuan Üstümde bi ağırlık hiç kalkmayan Gülmeyi unutturup hep ağlatan Anladım ki bu yolda sensiz adım atamam Sensizliği düşünüyorum Günden güne sanki eriyorum Sağa sola gidemiyorum Kim bilir elim, ayağım, nefesim sendin Şimdi daha iyi anlıyorum… |
Uzun bir yoldayım şuan
Üstümde bi ağırlık hiç kalkmayan
Gülmeyi unutturup hep ağlatan
Anladım ki bu yolda sensiz adım atamam
Sensizliği düşünüyorum
Günden güne sanki eriyorum ...ah sevgililer insani ne hale getirirler...saygılar.güzel bir şiir.