Evet sen haklıydın sevgili,değmez bir kız için zehir etmeye hayatı
Dediğin gibi zamanla unutulur her şey, zaman ilaçtır her şeye
Benim acılarıma da elbet ilaç olacaktı, fakat her yaranın izi gibi
Kalp yarasının da öyle bir izi kalacaktı ve düne baktığım zaman;
Hatırlayacağım Zühre’yi ,Hatice’yi,Yükseli,şadan’ı Aysun’u ve Bilgeyi
Hülya’yı ve Gülnur’u anacağım kalbim sızlayarak günah ve sevaplarıyla
Ama Zühre saf ve temizdi,güzeldi güller kadar,istiyordum olsun yoldaşım
Fakat izin vermiyordu kader cepte harçlık yok, henüz 16-17 idi yaşım
Hatice ‘nin gözleri kara,denizler kadar derin ,sıcak bakışı etmişti beni aşık
Güzel gülüşü ve tatlı sözü, utangaçtım anlatamıyordum ona olan sevgimi
Kelimeler yetersizdi,aşkımı anlatmaya, günler geçti onu düşleyerek
Bunlar 19 yaşının heyecanlı günleriydi mazide kaldı nakışlar işleyerek
Yüksel fidan boylu,ölçüleri güzeldi ve beni davet etti masaya isteyerek
Geçti günler aylar ve yıllar Yüksel olmuştu hayal anılarda gülerek
Şadan ve aysun Tekirdağ’da iki beyaz melekti temiz, güzel ve iyi
Saçları sarı idi gözler yosun yeşili, her birinin ayrıydı kalbimdeki yeri
Bilge öylesi bir kızdı hep yüksekten uçardı,sonra da kırılırdı kanatları kolları
Güzellik gidince elden kapılar kapanınca, İstanbul’da hala bekler yolları
Hülya esmerdi amma sıcak kanlıydı,kötü yönü çabuk kanardı dillere
Gülnur Vefasızdı,kararsızdı,ve dönek bir kızdı görünce söylerdiniz
Ama her şey bir yana son aşkım olacaktı öylesine sevmiştim
Kusurları güzellik sevgimiz bir destan olacaktı diyorduk
Kısmetten öteye yol var mı dostum elbette istiyorduk
Biz bunları düşlerken kader ağını örmeyecek diyorduk