çok yakın....
yandık bu günahın içinde
özlemin anızımı yakarken dumanın yükselir gögüne uslandırmaz bizi bu beyaz kefen. vurur güneş sırtıma vursun kadehler kaderin dibine söyle ozan gölgeler de, gitsin şu dünya degilmi oyunbozan. dikili bir taşın yok müheyya birde beni yük etme şu yürek denilen salıngacdan indir beni ben düşerim sen üzülme. şu dünya sürgünü yaşayan çilemin bülbülü olmuş her yanım dökülürken gökten yüzüm hiç de sevimli değilim. takılma ağlarıma derindir benim mevzularım tel kırar tıırnak yokuşlarda tökezler dururum asamın kırıgını toparlama bırak...uzak dur gülüm çok yakın bana ölüm.... |