HA SARIKAYA DA HA SARIKAMIŞ TA
Yok bundan sonra kahpe gülüşlere kanmak
Bekliyorsun diye her gün batımında Artık ayaklarım sana da koşmayacak Bırak asılsın düşlerim dar ağacına Tükensin geleceğe ait umutlarım Kader der dayanırım yokluğuna acına Diyorum ki İster göz bebeklerinde donsun hayallerin İster acılara gebe kalsın yüreğin Eğer yaşanmayacaksa hatıralar Bırak unutulsun geçmişe ait yıllar Yani bensiz bir hayat yaşamaksa hayalin Umduğunu bulama da düşlerine yılanlar girsin Uyku tutmayan gecelerine yalnızlıklar töresin Diyemiyorum yine de biliyor musun Diyorum ki yani tüm bunlara sebep Ve suçlu bensem çeksinler darağacına Fakat unutma ki bir gün seni de yargılayacaklar Çünkü sen her gün batımında Kimin hayaline umut olup doğuyor Her şafakta kaç uykusuz göze acı olup doluyorsundur Yada olmayan bir gecenin sabahında Kaç masum yüreğin katili oluyorsundur kim bilir Ve tüm bunların ötesinde Mavi bir haziran sabahında Vuslatı hicrana esir edip Gülüşün gözlerin kimi büyülüyor kimbilir Ya da hangi toy yüreği kendine esir alıyorsundur Yani demem o ki sevgili Biten bir günün kızıllığında Ve bir eylül akşamında Ha Sarıkaya da ha Sarıkamış ta Hangi aşk açmadan soluyordur kim bilir KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair-yazar Sarıkaya/ Yozgat |
Ve işte o yüzden çok önemli değil, olmak istediğimiz yerde değil isek, gölgemizin düştüğü şehir...
Ne çok şiir bu kalem...
Ömrünüze bereket Öğretmenim...