SORUP DURMA
Sevmek sabaha kadarmış
Duyar duymaz koştum Hiçbir anı kaçırmamak için Ne var ne yok bıraktım kenara Gözlerimi hiç kırpmadan Uyumadan sırf sana inat Mahrum kalmamak için Benim neden böyle yaptığımı Ne olur artık sormayın lütfen Mazeretimi anlatsam Çıldırır kahrolursun Çocuksu aşkın çocuk kalanların Yetimanesinde geçti ömrüm Hasret kaldım sevgiye sevgine Muhtaç ettiler kuru ekmeğe Parmak ucuyla dokunmasını istediğim Yüzünü hiç görmediğim elleri hayal ettim Davetsiz misafirperverliğe imrenirdim El uzatıp sevenlerin arasına gidip Sevilmeyi beklerdim sıra gelsin diye Ne günler geçti artık büyüdüm Bu kadar müzmin bir yolculukta Filmlere konu olsun dillere düşsün Diye anlatmadım ne olur sorup durma Bıktım artık unutulmuş kelimeler arasında Hatırlatma şimdi ben çok uzaklarda ah ah Yalnızlığa işte böyle vurulmamıştım Sorup durma |