Eğilişin
toprağa bakıp
andırıyordu mezarını gören yaşlı bir cenazeyi
SENİ SEVMEM CİNAYET SEBEBİYDİ
VE BEN BİR SERİ KATİLDİM
sürekli aynı yöne giden bir yolun
bir gün farklı yönlere de sapacağını umut ediyorduk
ben sana bakıyordum
sen bir kuş cıvıltısıyla yürüyordun
kuşlar seni kıskanıyordu
saçlarından bir kırlangıç havalanıp
yüreğimin kimsesiz koğuşuna
konuyordu
seni seviyorum diyorum
bakıp nemli bir duvara
o da seni sevmemi cinayet sebebi sayıyordu
ve ben cinayet işlemeye
devam ediyordum
ikimizin bilmediği bir şeyler vardı
ikimiz
ne sen benim tutuğum takımı biliyordun
ne ben senin en sevdiğin rengi
ama seviyorum
senin kim olduğunu bimeyerek
yürüyordun
ve rüzgarın yanağında bir gülümse beliriyordu
senle dans ediyordu çünkü:
saçlarını okşamanın
bahtiyarlığını yaşıyordu
bense kiraya verilmiş bir mutluluğun
son demlerini yaşıyordum
seni bir daha görememek var
diyordu birisi
seni yaşamamak
oysa ben
sadece seni sevmenin mutluluğunu yaşıyordum
ama
SENİ SEVMEM CİNAYET SEBEBİYDİ
VE BEN BİR SERİ KATİLDİM
seri katil olmaktan gurur duyuyordum