Kimsesiz Bozkır Gibiyimsürülen tarla ekilen tohum hep dışladı beni biçilemeyen hasat hep bana kana kaldı ya sabır dedim taş sağlam kaldı ben çatladım adım çatlak iğnelerle kazdığım kuyu mezarım oldu kan damlayan gözlerim unuttu yaşlarını sadece kendine akan kızıl akan nehir oldu gerbela gönlümü sulayan kimsesiz bozkır gibiyim yanağımda açan güllerim bile başkasına güler ben beni çoktan unuttuğum için hep yok kaldım bütün güzelliğimle çirkin gözlere bakmadım sulanmadım en güzel bedenlere yorgunluk nedir bilmeden dağıttım kendimi simsiyah yalnız gecelere TC Muhtar Gazi Topal MALATYA |
Her emek kutsaldır, şiiri yazarken de düşünülerek emek sarf edildiği için kutsaldır...
Kaleminize ve ŞİİRİNİZE coşkular sunarım…
........................................................................ Saygı ve selamlar..