Kahve renkli gözlü kadınım.
Her aşkımda sis var benim,
Kaybolmuşluğun boşluğun içindeyken Ya da kenarındayken uçurumun sen geldin, Uzattığın elin değildi sadece serçe parmağın Ben öylesine muhtaçtım ki yaşamaya, Nefes almaya, hemen tuttum parmağını. Yürüdüm sana doğru Sisleri ardımda bırakırım sandım Yürüdükçe gördüm ki dağılmıyor sis Sonunda ne var göremiyorum belki güneş açacak Belki de adımı mı attığımda boşluğa düşeceğim, Uçurumun kenarında mıyım? Yoksa uçsuz bir yeşillik mi saklı bu dağın ardında? Sorular sorular, sonu olmayan yollar, Gerçeğim her gün binlerce bela geliyor başımıza İçinden çıkılması güç binlerce pozisyon Diyorum binlerce acıyla baş edip ayakta kaldım, Sanırım bir kez daha katlanabilirim, Sen yanımda kalmayı başarabilirsen Ben senden gelen her acıya razıyım Demek yeni bir çılgınlık mı bilmem, Sana söyleyemediğim tek gerçek var Seni seviyorum kahve renkli gözlü kadınım. Sami Arlan.. |
Kaleminize ve gönlünüze sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar…