Saçların
Buğday sarısından özünü alır
Savrulup gidiyor yele saçların Bülbülün ağzından türküyü çalar Name olup iner dile saçların Örgüsü bir başka düzü bir başka Göreni düşürür hayrete aşka Tarakla buluşup gelince meşke İnceden süzülür bele saçların Bağ olup dolansam sırma saçında Hasreti kökünde özlem ucunda Dertli bir türküdür sazın içinde Dökülür mizraptan tele saçların Yastığın sabırsız geceyi gözler Birfani her dakka onları özler Yetmiyor cümleler yetmiyor sözler Benziyor sümbüle güle saçların Birfani İlhan AYDIN |