Acıyan yok Gönül Ağacıma
Acıyan yok Gönül Ağacıma
Şeyhim üstadım efendim Gönlüm gecemde yıldız Baharımda iğde ağacı Acıyan yok şu gönlüme Şeyhim üstadım efendim Acıyan yok şu gönlüme Gönül çobanısın Gönül doktorusun sen... Şeyhim üstadım efendim Ağaç da dayanmaz bu asrın zulmüne Zehir içirilmiş toprağına Acıyan yok şu gönül ağacıma Şeyhim üstadım efendim Elim nasıl çiçeklensin Dilim nasıl çiçeklensin Dal dal nasıl çiçeklensin alnım Zehir içirilmiş Acıyan yok şu gönül ağacıma Zehir içirilmiş Zaman ahir zaman Nehirleri savrulmuş uzaklara Vay haline çölde kuruyan o çiçeğin Acıyın gönlüme o bir çiçek Dostlar Acıyın o gönle ki Yalancı bahara aldanmış bir iğde ağacı o Acıyan yok şu gönül ağacıma Dostlar Acıyın o aynaya Yönelmemiş hiç güneşe Hamdır düşmemişse Aşk denilen ateşe Bir gönül Acıyın gönül aynama Güneşe çevrili değil yönüm |
dertli gönüler dumansız bacaya benzer
hep içten yanar sonra külenir
kimse külü deşmedikçe
kıvılcım yeniden ateşlenmez